Dr Aleksandar Spasić: Kada govorimo o čestom mokrenju riječ je o hiperaktivnoj mokraćnoj bešici. Ovo stanje se definiše kao urgentno mokrenje sa ili bez nekontrolisanog mokrenja, obično sa učestalim i noćnim mokrenjem. Učestalost varira sa godinama od 5-20% i viša je nakon 40ih godina života.
Zabluda je da je ovo bolest isključivo žena, jer je učestalost nezantno manje kod muškaraca, ali je forma sa nekontrisanim mokrenjem češća kod žena.
Hiperaktivnost bešike može biti uzrokovana neurolškim promenama kao što su Parkinsonova bolest, multipla skleroza, moždani udar, povrede kičmenog stuba i dr. Pored ovih promene mogu nastati i kao posledica nejasnih faktora ali i udružena sa tegobama zbog otežanog pražnjenja mokraćne bešike.
Pored standardnih alata, dijagnoza se može potvrditi samo urodinamskim ispitivanjem a odnose se na povećanu aktivnost mišića (detrusora) mokraćne bešike, ali i pored toga isključiti postojanje urinarne infekcije. Koristan je i dnevnik mokrenja.
Lečenje obuhvata promenu vrste i količine popijene tečnosti, redukcija unosa kofeina, smanjenje telesne težine, regulacija stolice, trening mokraćne bešike sa ciljem prevazilaženja urgencije, vežbe mišića karličnog dna. Ključno lečenje je medikamentozno – lekovi iz grupe antimuskarinika. Ubrizgavanje boltulinum toksina u mišić mokraćne bešike.
Najsavremeniji vid lečenja je neuromodulacija – električna stimulacija perifernih živaca. Moguć način lečenja je i tzv augmentaciona cistoplastika – zamena dela mokraćne bešike delom tankog creva.
